Baby

Berkeley – Bij een nieuw uitgebreid onderzoek, door de universiteit van Californië in Berkeley, naar kinderdagverblijven hebben onderzoekers ontdekt dat de luchtkwaliteit binnen de kinderzorg instellingen, over het geheel genomen, hetzelfde is als bij andere milieus binnenshuis. Alleen was het niveau van formaldehyde en andere verontreiniging hoger dan de gezondheidsrichtlijnen van de staat. Schoonmaak en hygiëne gerelateerde chemicaliën waren ook in de lucht aanwezig, soms zelf in hogere concentraties in vergelijking met de ‘thuis omgeving’.

Het onderzoek, betaald door The California Air Resources Board (CARB), is de eerste gedetailleerde analyse van milieu verontreiniging en blootstelling van kinderdagverblijven in Californië.

Het besloeg 40 onderwijsinstelling voor jonge kinderen in de staten Alameda en Monterey. Onderzoekers ontdekten dat in 35 van deze instellingen, oftewel 87,5%, de formaldehyde niveaus in acht uur, hoger waren dan 9 mcg per m3.

Formaldehyde een bekent veroorzaker van luchtweg irritaties en een kankerverwekker zoals vermeld in de California´s Proposition 65 “The Safe Drinking Water and Toxic Enforcement Act of 1986” lijst van kankerverwekkende stoffen, wordt vaak gevonden in lijm welke gebruikt wordt in geperst en gelamineerd hout. Ook wordt het gevonden in veel soorten verf, kleding en cosmetische producten en wordt het afgescheiden bij verbrandingsbronnen zoals houtbranders en gaskachels.

Kinderen zijn gevoeliger voor de effecten op de gezondheid door milieuvervuiling en veel kinderen verblijven, volgens een studie, geleidt door auteur Asa Bradman, mededirecteur van het UC Berkeley Centre for Environmental Research and Children´s Health (CERCH), meer dan 10 uur per dag, 5 dagen per week in kinderdagverblijven.

We willen een basis vaststellen voor de niveaus van blootstelling aan milieuverontreiniging in de verblijven waar voor jonge kinderen gezorgd wordt. Om deze informatie ter beschikking te stellen om zo de benodigde beleidsveranderingen te bewerkstelligen.

De 40 centra in dit onderzoek bevinden zich in zowel in een stadse, een landelijke als in een agrarische omgeving eb betrof totaal 1.764 kinderen.

De onderzoekers verzamelde lucht- en grondstofmonsters tijdens de aanwezigheid van de kinderen en voerden een omvangrijke reeks testen uit op aanwezige chemicaliën.
Deeltjes in de lucht werden ook gemeten, inclusief microdeeltjes, welke doordat ze zeer klein zijn, diep in de longen geïnhaleerd kunnen worden.

The California Air Resources Board heeft een programma ontwikkeld en geïmplementeerd om de uitstoot van vluchtige organische stoffen in consumenten producten die thuis gebruikt worden en in instellingen. In 2008 binnen het “Toxica Air Contaminatie Program” implementeerde de directie nieuwe regels om het formaldehyde uitstoot te verminderen in bouwmaterialen en meubelen gemaakt van geperst hout, de grootste bron van formaldehyde binnenshuis.
Ondanks dat meubelen en bouwmaterialen die formaldehyde uitstoten, totdat de regels geheel geïmplementeerd gaan worden, nog steeds verkocht worden in Californië komen er veel nieuwe producten van geperst hout op de markt met een veel lagere of geen uitstoot van formaldehyde.
Deze producten met lage uitgiften zijn gelabeld als CARB fase 2 (P2). Producten van gemengd hout gelabeld als Ultra Low Emitting Formaldehyde (ULEF) of No Added Formaldehyde (NAF) hebben de laagste uitstoot.

Formaldehyde kan ook gevormd worden wanneer chemicaliën van schoonmaak- en ontsmettingsmiddelen, zoals d-limonene, reageren op ozon en andere stoffen in de lucht. D-limonene is een extract van citrusschillen om schoonmaakmiddelen, parfum en andere producten een citroen-sinaasappelen geur te geven.

Het zorgen voor een goede ventilatie kan, volgens de auteur, helpen de verontreinigingsniveaus te verminderen. Volgens Victoria Leonard, een onderzoeker aan het UC San Francisco’s Instituut for Health and Aging, leider van een programma dat de keuze voor gezondere producten promoot in de omgevingen waar voor kinderen gezorgd wordt, tonen deze bevindingen, waar zij niet bij betrokken was, aan dat schoonmaak- en ontsmettingsmiddelen een effect hebben op de luchtkwaliteit in deze omgevingen.

Het gegeven dat veel jonge kinderen astma of andere ademhalingsproblemen hebben versterkt het bewijs om veiligere schoonmaakmiddelen te gebruiken met minder vluchtige stoffen.

COLUMBUS, Ohio – een nieuw onderzoek bij dieren toont aan dat chronische stress gedurende de zwangerschap de voordelen van het moederschap op de hersenen teniet doet, een uitkomst die, zo suggereren onderzoekers, het begrip van postnatale depressie zou kunnen vergroten.

Rattenmoeders vertoonden een toename in hersencelverbindingen in gebieden die verband houden met leren, geheugen en stemming. De hersenen van rattenmoeders die tweemaal daags geprikkeld werden gedurende de zwangerschap vertoonden deze toename daarentegen niet.

De onderzoekers waren in het bijzonder geïnteresseerd in dendritische spines – haarachtige uitsteekseltjes op hersencellen die gebruikt worden om informatie met andere neuronen uit te wisselen.

Voorgaande dierstudies uitgevoerd door hoofdauteur Benedetta Leuner van de Ohio State University lieten zien dat een toename van dendritische spines in de hersenen van nieuwe moeders verband hield met een verbeterde cognitieve functie bij een taak die gedragsmatige flexibiliteit vereist – in essentie werd meer efficiëntie op het gebied van multitasking bereikt. Volgens haar bevindingen namen bij de nieuwe moeders de dendritische spines in deze hersengebieden met ongeveer 20% toe.

De stress in dit nieuwe onderzoek deed die voordelen van het moederschap op de hersenen teniet, waardoor hersenkenmerken van de gestreste rattenhersenen overeenkwamen met die van dieren die geen voortplantingservaring of ervaring met het moederschap hadden.

De gestreste ratten vertoonden ook minder lichamelijke interactie met hun baby’s dan de niet gestreste ratten, gedrag vergelijkbaar met dat gezien in menselijke moeders met een postnatale depressie.

“Dierenmoeders in ons onderzoek die niet gestrest zijn vertonen een toename in het aantal verbindingen tussen de neuronen. Gestreste moeders hebben dat niet,”zei Leuner, assistent-professor in de psychologie en neurowetenschap aan de Ohio State Univerity. “We denken dat dat gestreste moeders kwetsbaarder maakt. Zij hebben niet de mogelijkheid van hersenflexibiliteit die niet gestreste moeders hebben en op de een of andere manier draagt dat bij tot hun gevoeligheid voor depressie”.

Leuner beschreef het onderzoek tijdens een lezing op zaterdag, 13 oktober in New Orleans, tijdens Neuroscience 2012, de jaarlijkse bijeenkomst van de Society of Neuroscience.

Voorgaand onderzoek had gesuggereerd dat er een aantal risicofactoren voor postnatale depressie bestaat, waaronder hormoonschommelingen, voorgeschiedenis van een psychische aandoening en omgevingsfactoren zoals een lage sociaal-economische status. Een van de sterkste voorspellers echter is chronische stress gedurende de zwangerschap, dus probeerde Leuner een diermodel te creëren dat kon helpen de veranderingen in het brein die verband houden met postnatale depressie de verklaren.

“Het is verwoestend, niet alleen voor de moeder, omdat het haar welzijn beïnvloedt, maar eerder onderzoek heeft eveneens uitgewezen dat kinderen van depressieve moeders belemmerd worden in hun cognitieve en sociale ontwikkeling, wellicht een belemmerde fysieke ontwikkeling hebben en een grotere kans op depressie of angst als volwassenen,” zei ze. “Een beter begrip van postnatale depressie is belangrijk om de moeder te helpen, maar ook om sommige van de beschadigende effecten die deze ziekte op het kind kan hebben te vookomen.”

De onderzoekers stelden zwangere ratten tweemaal per dag bloot aan stress door op sommige dagen hun beweeglijkheid te beperken en ze op andere dagen in water te zetten. Leunen en collega’s volgden de ratten gedurende 3 weken nadat ze bevallen waren.

De dieren vertoonden klassieke tekenen van de effecten van stress, waaronder minder dan normale gewichtstoename en vergrote bijnieren, een teken van verhoogde productie van stress-hormoon. De moeders die tijdens de zwangerschap waren geprikkeld kregen ook kleinere jongen.

“En het waren niet erg goede moeders,” zei Leuner. Na 30 minuten van hun jongen gescheiden geweest te zijn verzamelden de niet-gestreste moeders hun jongen, stopten ze in het nest en voedden hen. Gestreste moeders lieten de jongen verspreid liggen, zwierven door de kooi en voedden de jongen minder vaak. In een watertest dreven de gestreste moederratten vaker dan niet-gestreste ratten; dieren die liever drijven dan zwemmen vertonen symptomen gelinkt aan depressie.

“Deze resultaten in ratten imiteren sommige van de symptomen die aangetroffen worden in vrouwen met een postnatale depressie,” zei Leuner.

Een onderzoek van de hersenen van de dieren liet zien dat er, vergeleken met de niet-gestreste moederratten, bij de ratten die aan chronische stress waren blootgesteld niet de aanvullende dendritische spines in de hippocampus en de prefrontale cortex groeiden. De hersenen van de gestreste ratten vertoonden een grotere overeenkomst met de hersenen van controle ratten die nooit moeder waren geweest.

“We weten nog niet wat de precieze aanleiding is voor de toename van spines bij moederschap, maar we weten wel dat de toename verdwijnt bij stress,” zei Leuner.

Ze gaat door met het het werk door te onderzoeken of de voordelen van het moederschap op cognitieve functies eveneens geblokkeerd worden in moeders die blootgesteld worden aan zwangerschapsstress en of hormonale factoren een rol spelen.

Een nieuw Cochrane Review concludeert dat alle landen het oprichten van een goede thuisbevallingsservice in overweging zouden moeten nemen. Zij moeten er ook voor zorgen dat zwangere vrouwen met een laag-risico goed geïnformeerd worden zodat ze een weloverwogen keuze kunnen maken. De evaluatie is opgesteld door senior onderzoeker en statisticus Ole Olsen, de Research Unit For General Practice, University of Copenhagen en verloskundig docent PhD Jette Aaroe Clausen.

In veel landen wordt aangenomen dat een bevalling in het ziekenhuis voor alle vrouwen de veiligste manier is. Echter, waarnemingsstudies van steeds betere kwaliteit en in verschillende settings gedaan suggereren dat geplande thuisbevallingen in veel gevallen net zo veilig kunnen zijn als een geplande ziekenhuis bevalling en met minder interventies en minder complicaties.

“Als een thuisbevalling voor de meeste zwangere vrouwen een aantrekkelijke en veilige optie gaat worden, dan moet het een geïntegreerd onderdeel van de gezondheidszorg worden,” zegt Ole Olsen en hij voegt daaraan toe: “De thuisbevallingsservice is in een aantal Deense regio’s al meerdere jaren erg goed georganiseerd. Dit is niet overal ter wereld het geval.”

De bijgewerkte Cochrane Review concludeert dat er geen sterk bewijs is van experimentele studies (gerandomiseerde studies) ten gunste van het bevorderen van ofwel een geplande ziekenhuis bevalling of een geplande thuisbevalling voor zwangere vrouwen met een laag-risico. Althans zolang als de geplande thuisbevalling wordt bijgestaan door een ervaren verloskundige met gezamenlijke medische back-up in geval overdracht noodzakelijk is.

Minder interventies bij thuisbevallingen

Routines en gemakkelijke toegang tot medisch ingrijpen kan het risico van onnodig ingrijpen bij de geboorte verhogen, dit verklaard waarom vrouwen die thuis bevallen een hogere kans hebben op spontane barensweeën. Er zijn 20 tot 60 procent minder interventies (ingrepen), bijvoorbeeld minder keizersneden, ruggenprikken en borstvergrotingen bij die vrouwen die van plan zijn thuis te bevallen en 10-30 procent minder complicaties, zoals postnatale bloedingen en ernstige perineale tranen.

“Geduld is belangrijk als vrouwen ingrijpen willen voorkomen en spontaan willen bevallen,” zegt Jette Aaroe Clausen. “Thuis wordt de verleiding tot onnodige ingrepen verminderd. Vrouwen vermijden bijvoorbeeld routinematig electronisch toezicht dat gemakkelijk kan leiden tot verdere ingrepen bij de geboorte.”

Jette Aaroe Clausen voegt eraan toe dat in veel landen interventies aan het kraambed gebruikelijk zijn maar ook dat er internationaal een groeiende bezorgdheid is omdat ingrijpen tot iatrogene effecten kan leiden; iatrogene effecten betekent onbedoelde gevolgen van interventie. Routinematig electronisch toezicht kan bijvoorbeeld leiden tot meer vrouwen waarvan de vliezen onnatuurlijk breken, wat weer kan leiden tot meer ingrijpen.

Bewijs en mensenrechten

Terwijl de wetenschappelijke bewijzen van waarnemingsstudies zijn toegenomen heeft het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg in de zaak Ternovszky versus Hongarije een arrest uitgesproken waarin staat; “het recht op eerbiediging van het privé-leven omvat het recht om de omstandigheden voor een geboorte te kiezen.” Dit wordt geciteerd in de review.

Dus de conclusies van het evaluatierapport zijn gebaseerd op de mensenrechten en ethiek alsook op de resultaten van de beste beschikbare wetenschappelijke studies.

Het lijkt onwaarschijnlijk dat een baby die te licht is bij de geboorte geneigd is tot obesitas, maar het is uitvoerig gedocumenteerd dat deze kinderen geneigd zijn aan te komen in hun jeugd, als ze vrije toegang hebben tot calorieën. Onderzoekers zijn nu op het spoor hoe dat komt.

Een nieuw onderzoek met proefdieren aan de UCLA heeft aangetoond dat bij babies met een te laag geboortegewicht, wiens groei werd tegengehouden in de baarmoeder, het niveau van honger- bevorderende neuropeptiden in de in de hersenen gelegen hypothalamus (het centrale hongerregelende orgaan)hoger is, hetgeen resulteert in een natuurlijke tendens bij deze kinderen om meer calorieën te verorberen.

“Andere studies hebben aangetoond dat neurologische processen die het brein het signaal geven om te eten, anders in elkaar zitten in de hypothalamus als een hormonale gen, zoals leptine, ontbrak” ,zei de hoofd auteur van het onderzoek, dokter Sherin Devaskar, professor kindergeneeskunde en voorzitter van het departement van kindergeneeskunde bij het Mattel UCLA Kinderziekenhuis . “Wat we ontdekt hebben is dat de trek- bevorderende genen in de hypothalamus helemaal geprogrammeerd zijn naar het overmatig eten toe om het relatieve voedseltekort in de baarmoeder goed te maken. Dus de natuurlijke tendens voor een kind dat met een te laag gewicht wordt geboren is om meer te eten en zo de groeiachterstand in te halen. Maar als dit niet wordt ingetoomd, kan het leiden tot jeugd obesitas.

De resultaten zijn te vinden het Juni- nummer van het Neuroscience Research magazine en zijn momenteel online beschikbaar.

De studie werd uitgevoerd op knaagdieren die kleine babies voorstelden. Dit werd bereikt door bij de knaagdiervrouwtjes de calorie-inname te beperken, dat op zijn beurt leidde tot de geboorte van te kleine babyknaagdiertjes met ondergewicht . De knaagdierbabies werden toen geobserveerd op zeer jeugdige leeftijd om te kijken hoeveel melk ze consumeerden en de toename van hun energiebehoefte in de gaten te houden. In additie onderzochten de wetenschappers het effect dat groei restrictie in de baarmoeder had op de neuropeptiden in de hypothalamus, die de trek reguleren terwijl de babies gespeend werden.

De wetenschappers zagen dat die neuropeptiden, die verhoogde trek in voedsel samen met een verlaagde stofwisseling veroorzaken toenamen in de hypothalamus, terwijl de neuropeptiden die trek reduceren en de stofwisseling verhogen verlaagd werden. Dus de homeostatische balans van trekregulerende neuropeptiden was verstoord. De hypothalamus was geprogrammeerd om zoveel mogelijk calorieën te consumeren, zonder verzadigingseffect.

Deze bevindingen borduren verder op recent onderzoek, gepubliceerd door Devaskar et al. In het Juni nummer van het Diabetes magazine, dat naar voren bracht dat als kleine babies op een dieet gezet worden van redelijk gereguleerde calorieën tijdens de kindertijd, dat dan hun neiging om obesitas te ontwikkelen kleiner werd. Omdat dit een verkennende studie op dieren was, hebben de onderzoekers van het UCLA niet aanbevolen dat moeders van kinderen met een te laag geboortegewicht hun kinderen restricties opleggen op voedselgebied, maar advies te vragen aan een kinderarts aangaande voedingsvraagstukken.