Onder druk gezet door organisaties in de burgermaatschappij, heeft de Braziliaanse regering wetten geïntroduceerd om het traditionele voedselsysteem te beschermen en te verbeteren, in tegenstelling tot regeringen van veel geïndustrialiseerde landen die gedeeltelijk hun allereerste plicht om de publiekelijke gezondheid te beschermen, hebben overgegeven aan trans-nationale Voedsel vennootschappen, die debatteren over de voeding en de volksgezondheid schrijven experts in deze week PloS Medicine.
Carlos Monteiro en Geoffrey Cannon van het Centrum voor Epidemiologische Studies in Gezondheid en Voeding van de Universiteit in São Paulo, leggen uit dat de traditionele langgevestigde voedselsystemen en dieetpatronen in Brazilië vervangen gaan worden door ultra bewerkte producten gemaakt door trans-nationale voedselhandelsmaatschappijen (“Big Food” and “Big Snack”) en bijdragen aan het stijgen van gevallen van obesitas en ernstige chronische ziekten en de volksgezondheid nadelig aantasten en publieke goederen door het ondermijnen van de cultuur, maaltijden, het familieleven, gezelschapsleven, plaatselijke economie en nationale identiteit.
De auteurs beargumenteren: “het nut van een wet om voedselsystemen en voorzieningen – en zodoende de volksgezondheid te beschermen en te verbeteren, kan moeilijk zijn in werelddelen waar de regering reeds de verantwoordelijkheid van bestuur heeft overgelaten aan de transnationale en andere corporaties. Hoewel in Brazilië de bescherming van de volksgezondheid prioriteit blijft in de plicht van de regering.”
De auteurs leggen uit dat alle Braziliaanse kinderen die staatsscholen bezoeken wettelijk recht hebben op een maaltijd per dag op school, minstens 70% dat aan de scholen verstrekt wordt moet vers zijn of minimaal bewerkt en minstens 30% moet bij plaatselijke familieboeren vandaan komen. Men zegt dat deze maatregelen behulpzaam zijn bij het controleren op het doordringen van transnationale corporaties in Brazilië.
Hoewel het doordringen van dit soort corporaties snel heeft plaatsgevonden, blijft de traditie van gedeelde en familiemaaltijden sterk en zal waarschijnlijk bijdragen aan de bescherming van nationale en regionale voedingssystemen