Een studie van de Universiteit van Warwick (in samenwerking met de Universiteit van Birmingham) onder ruim 10.000 tieners laat zien dat slaapproblemen op 14-jarige leeftijd samenhangen met zelfbeschadigend gedrag op dat moment én drie jaar later, op 17-jarige leeftijd.
De onderzoekers keken naar verschillende slaapfactoren, zoals kortere slaapduur op schooldagen, moeite met inslapen en vaker wakker worden ’s nachts. Deze bleken sterke voorspellers van zelfbeschadiging, ook wanneer rekening werd gehouden met andere bekende risicofactoren zoals leeftijd, geslacht, sociaaleconomische status, eerdere zelfbeschadiging, zelfvertrouwen en depressieniveaus.
Een belangrijk inzicht is dat slaap een beïnvloedbare risicofactor is. Interventies thuis en op school zouden dus kunnen bijdragen aan het verminderen van zelfbeschadiging bij jongeren. Hoewel de onderzoekers verwachtten dat slechtere besluitvorming de link zou verklaren, bleek dit niet zo; de precieze mechanismen blijven nog onduidelijk.
De auteurs benadrukken dat de adolescentie een kwetsbare maar ook kansrijke periode is om preventief in te grijpen. Door meer aandacht te besteden aan slaapgezondheid, kunnen jongeren mogelijk beter beschermd worden tegen toekomstige zelfbeschadiging.