Een “brain age gap” is het verschil tussen de biologische leeftijd van de hersenen (voorspeld via hersenscans) en de werkelijke, chronologische leeftijd. Een positieve brain age gap betekent dat de hersenen ouder lijken dan iemands werkelijke leeftijd, wat wijst op versnelde hersenveroudering.
In een studie met 1.437 deelnemers zonder dementie bleek dat hoe meer risicofactoren iemand had voor cognitieve achteruitgang (zoals hoge bloeddruk, diabetes en roken), hoe slechter hun cognitieve prestaties waren. Deze relatie werd deels verklaard door de brain age gap. Vooral bij mensen met tekenen van hersenvaatziekte, zoals kleine hersenbloedingen of infarcten, beïnvloedde de brain age gap sterk de impact van risicofactoren op denk- en geheugentests.
De brain age gap bleek met name invloed te hebben op vaardigheden zoals executieve functies (bijv. plannen, beslissen) en taal. Het effect van versnelde hersenveroudering verklaarde tot wel 34% van de negatieve impact van risicofactoren op deze cognitieve functies.
De onderzoekers concluderen dat de brain age gap mogelijk een nuttige biomarker is om het risico op cognitieve achteruitgang te voorspellen, vooral bij mensen met cerebrovasculaire aandoeningen. De studie was echter beperkt tot een Zuidoost-Aziatische populatie en hield geen rekening met factoren zoals voeding, beweging of genetische aanleg voor Alzheimer.